heybetli binası ile amsterdam merkez tren istasyonu.... eda'ya vardığım, gamze'ye vardığım.... her istasyon gibi sevdiklerime ulaştıran, sevdiklerimden buluşmak üzere ayıran o istasyon.... binası da ayrıca mimarisi heybeti, renkleri.... her hali ile etkilenmemek elde değil.....
dünyanın onlarca ülkesinden onlarca insan geliyor gidiyor ziyaret ediyor bu başkenti.... sevgililer buluşuyor...ayrılıyor... i am sterdam.... ne de olsa orası.... hoşgörünün başkenti... herkesin herkese tanımaksızın gülebildiği.... hoi diyerek gözlerinin içine bakıldığı... bu kadına nasıl bir saygıdır... türkiyemde kadın başını öne eğer, ama burda hep gökyüzüne bakıyorum.... bana selam verip geçen erkekler... türkiyemde olsa onlarca laf yerim... burda selam verip gülümseyip geçiyorlar... bu nasıl bir saygıdır.... nasıl bir saygıdır...
lalelerim annemle senelerce kalacak..... her açtığı çiçekte annemi daha mutlu etmek istiyorum, çünkü aileden vatandan hasret kalmak aslında onların değerini de öğretiyor.... onları mutlu etmeden onların hakkını elde etmeden ölürsem.... işte beni öldüren bu sebep olur.... karaborsa bilet bulup, yanlış bilete yanlış müzeye gitmemiz, bir biletle hepimizin girmesi,,, barkot okuyucu.... ahahah komik şeyler de var şu hayatta... ama dostlarımla olmak çok çok güzeldi.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder